سکولارها حسینی نیستند

«هیات‌ها نمی‌توانند سکولار باشند؛ هیأتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هر کس علاقه‌مند به اسلامِ حسین است، یعنی علاقه‌مندِ به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون‌دادن است، اسلام جان‌دادن است؛ معناى اعتقاد به امام حسین این است».(مقام معظم رهبری، ۱۳۹۲/۰۸/۲۰)

«می‌گویند مسیحیت این افتخار را دارد که هیچ اسمی از جنگ در آن نیست؛ اما ما می‌گوییم اسلام این افتخار را دارد که قانون جهاد دارد... در مسیحیت چیزی نیست؛ چهار تا دستور اخلاقی است، یک سلسله نصیحت‌هاست از قبیل اینکه راست بگویید، دروغ نگویید، مال مردم را نخورید. این دیگر جهاد نمی‌خواهد... مسیحیت از حدود اندرز تجاوز نمی‌کند؛ اما اسلام تمام شئون زندگی بشر را زیر نظر دارد؛ قانون اجتماعی دارد، قانون اقتصادی دارد، قانون سیاسی دارد، آمده برای تشکیل دولت، تشکیل حکومت؛... آن‌وقت چطور می‌تواند قانون جهاد نداشته باشد؟ پس اینکه یک عده می‌گویند دین باید همیشه با جنگ مخالف باشد و باید طرفدار صلح باشد نه طرفدار جنگ چون جنگ مطلقاً بد است، اشتباه است. دین البته باید طرفدار صلح باشد، قرآن هم می گوید: وَ اَلصُّلْحُ خَیْرٌ [نساء/128] صلح بهتر است؛ اما بایستی طرفدار جنگ هم باشد. در آنجا که طرف حاضر به هم‌زیستی شرافتمندانه نیست و به حکم اینکه ظالم است و می‌خواهد به شکلی شرافت انسانی را پایمال کند ما اگر تسلیم بشویم ذلت را متحمل شده‌ایم و بی‌شرافتی را به شکل دیگری متحمل شده‌ایم. اسلام می‌گوید: صلح، در صورتی که طرف آماده و موافق با صلح باشد؛ اما جنگ، در صورتی که طرف می‌خواهد بجنگد». (مجموعه آثار شهیدمطهری، ج 20، ص 223 و 224).

یک سکولار و یک نفر که دین را تنها در امور فردی خلاصه می‌کند و مخالفِ دخالت دین در عرصه اجتماع و سیاست است و دین را از سیاست جدا می داند، همیشه و در هر شرایطی، بدون درنظرگرفتنِ موقعیت زمان و مکان، بین جنگیدن و نجنگیدن، صلح را انتخاب می‌کند؛ حتی اگر طرفِ مقابلش به تعبیر شهید مطهری "حاضر به هم‌زیستی شرافتمندانه" نباشد، حاضر است شرافتمندانه، شرافتِ انسانی‌اش را پایمال کند و ذلیل‌ترین قراردادها را متحمل شود و زیرِ بارِ ظلمِ ‌‌‌ظالم برود!

از سکولاربودن تا سکولارنبودن یک "حسین" فاصله است.