تِرِشه

پاسخ:
سلام آقای منتظر!
ممنون از نظرتون که ما رو بیشتر به ادامه کار تشویق می‌کنید.
موفق باشید.

پاسخ:
سلام دوست عزیز!
اتفاقا چند وقتیه که می‌خوام جواب سؤال شما رو گوشه وبلاگ بنویسم. ممنون از سؤالتون.

به خاطر اینکه اردکانی بودم، می‌خواستم از یک واژه بومی استفاده کنم. از نظر شرع مقدس، ورود به زمین دیگران بدون اجازه صاحب ملک، حرام است و از مصادیق تصرف در ملک دیگری محسوب می‌شود. اما ترشه، -راه باریکِ بین کرت ها- این اجازه را به شما می‌دهد که بدون ورود به زمین دیگران، در بین زمین دیگران عبور کنی. اگر مفهوم ترشه را خوب تصور کرده باشی، ترشه، حد وسط است؛ نه افراط است و نه تفریط. اشتباه رفتن، حتی به اندازه یک قدم، شما رو به ورطه‌ی حرام -تصرف در ملک دیگری- می‌کشاند.

وبلاگ را، ترشه نامیدم که بگویم مطالب اینجا، در هر زمینه‌ای، به دور از افراط و تفریط است و سعی شده انصاف را رعایت کنم.
البته اقرار می‌کنم که این، تنها یک ادعاست. تلاشم حرکت به سوی میانه‌روی است، چه در فکر و چه در رفتار و چه در نوشتن؛ واقعا کندنِ خود از ورطه‌ی جهالت، -که همان افراط و تفریط است، آرمانی است دست‌یافتنی؛ اما سخت، که هر انسانی باید تلاش کند تا به آن برسد. امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: لاتری الجاهل الا مُفرطا أو مُفَرِطا.

با تشکر فراوان از شما به دلیل سؤال خوب‌تان.
براتون آرزوی موفقیت می‌کنم.

پاسخ:
سلام آقا محسن عزیز!
ببخشی بابت تأخیر در انتشار مصاحبه با استاد جعفری؛ انشاءالله به زودی اون رو منتشر می‌کنم.

اتفاقا من هم مدتیه که می‌خوام کلاس‌هاش رو شرکت کنم؛ واقعا یکی از شروطِ لازم طلبگی، آشنایی نسبتا کامل با احکام و مسائل شرعی است.

خوب شد گفتی؛ حتما تو این زمینه از شما مشورت می‌گیرم.